Tüm manevi yolların nihai amacı kişideki mevcut olan "Shakti"yi (İlahi Güç) harekete geçirmek ve kişiyi içe - merkeze - döndürmektir. Yöntem ne olursa olsun nihai hedef, içsel bilinci uyandırmak ve farkındalığı artırmaktır. Japa (Zikir), Tapas (Riyazet), Hatha Yoga ve diğer tüm manevi çalışmaların hepsinin amacı, "Shakti"yi (İlahi Güç) uyandırmak olmakla birlikte genellikle zor ve uzun süreçlere gereksinim duyarlar.

Kişinin sadece ve sadece kendi çabasıyla "Shakti"yi (İlahi Güç) uyandırabildiğine dair örneklerin sayısı, tarihte bir ya da ikiyi geçmemektedir. Tüm Manevi çalışmalar "Shakti"nin (İlahi Güç) uyandırılmasına yönlenmiş olmakla beraber, bu, “Ruhsal Uyanış” sistemi sayesinde çok daha kolay bir yoldan gerçekleştirilebilir. Tabii ki, bu açıklamadan tüm ibadetlerin, adanmışlığın ya da kutsal kitaplar çalışılmalarının gereksiz olduğu anlamı çıkartılmamalıdır. Tüm manevi eğitimler “Ruhsal Uyanış” sonrasında "Chit Shakti"nin (Zihin Gücü) gerekli alıcı kapasitesini artırmak için çok önemlidir.

Uyandırılmadan önce "Shakti" (İlahi Güç) dışarıya dönük olup dünyevi -maddi- olgulara gömülüp kalır. "Shakti" (İlahi Güç) uyandırıldıktan sonra, kişinin gözlerini kapatıp ruhsal egzersizlerine başlamasıyla "Shakti" (İlahi Güç) içe döner ve "Chita"da (Zihin) Biriken İzlenimlerin Arınma süreci başlar. "Shakti" (İlahi Güç) geçmişteki eylemlerin tohumlarını çıkartarak onları "Kriya"lara (Otomatik Hareketler) çevirir. Böylece kişide bedensel, zihinsel, duyusal ve entellektüel düzeyde “Kriya Çıkartma” (Otomatik Arınma) süreci başlar. Bu süreç içerisinde “Ben”lik yoktur; kişi "Kriya"ları bedeninde hissederek çeşitli ruhsal deneyimler yaşar ve bu deneyimler sırasında başka bir gücün bunlardan sorumlu olduğunun idrakine varır.

Bu nedenle “Ruhsal Uyanış” sistemi, “İspatını Kendi İçinde Taşıyan" sistem olarak adlandırılır. Bu, kişinin sadece kendinin deneyimleyerek algılayabileceği bir sistemdir.